2+2=5, oh i'm speechless

My biggest enemy "sakit kepala" datang lagi. Macam biasa bila kerja menimbun, otak pulak terlebih memory  so apalagi meletuplah. Seriously macam-macam ada dalam kepala, kalau boleh dilukis memang serabut dah ni mind mapnya berselirat bagai. Semua ni gara-gara programming hu hu rasanyalah. Starting last Friday dah start semula buat programming, masa sebelum mula memang tak sabar2 sebab kononnya dah rindu nak buat programming sekali nah ambik kau terus otak jam. Bila sakit kepala memangla satu kerja pun tak boleh buat, kalau nak buat gak kenalah baring je. Tapi kalau nak ikutkan sepanjang buat pHd agak jarang la jugak my enemy ni datang compare masa buat master dulu.  Tak boleh lupalah masa master dulu boleh dikatakan almost everyday sakit kepala tak boleh bangun. Sudahnya buat assignment pun sambil baring je. Sometime nak exam pun terpaksa baca gitu2 je. Mujurlah berjaya gak lulus. Sebabtu kalau dulu2 cik Z akan sedaya upaya concentrate dan fahamkan semua benda dalam lecture class sebab kalau my enemy dah datang memang tak boleh buat apa dah. Redha jer.

Bila sakit kepala ni, makan panadol actifast pun kengkadang tak berapa nak jalan. So ikhtiar terakhir cik Z ialah minum air gas, memula sarsi kalau tak jalan gak pepsi, kalau ni pun tak jalan ok cuba coke pulak. Normally minum sarsi pun dah ok. Tapi untuk harini cik Z minum sarsi dan pepsi.  Alhamdulillah dah okay hopefully esok pun okay.  Jangan tanya apa kaitannya sakit kepala dengan air gas. Memang cik z tak tahu ye, mungkin juga dia boleh hilangkan angin dalam kepala. Emm tak tahulah ada tak kajian pasal ni.

Dalam pada sakit2 kepala sempat gak lagi surfing2 internet macam biasa. Trending hari ni, listen! listen! listen!.  Banyak gak parody pasal isu ni memang kelakorlah hilangla sikit tension Ha ha.  Surfing punya surfing tetiba terjumpa satu video ni yang tajuknya 2+2=5. Oh i'm speechless.  

Terpulanglah pada rakan-rakan semua untuk tafsirkan sendiri apa yang boleh di fahami dan dipelajari daripada video pendek ini. It may be related to anything around us.  But as a pHd student, i learn something. Mencari ilmu itu penting tapi ilmu pun ada macam2  ada baik ada buruk ada betul ada salah. Always believe in what you do and be confident in everything you did.  Jika kita sendiri tak confident dengan apa yang kita buat dalam research kita so macam mana kita nak yakinkan orang lain pula kan. Dan lagi janganla takut untuk menyuarakan idea, dan janganla pula memperlekehkan idea orang lain okay. Fikir-fikirkan.